Andreas Bohnenstengel Glückskinder

Seidlvilla München, 1997

Begleitprogramm zur Ausstellung

1997 fand in der Münchner Seidlvilla die Fotoausstellung "Glückskinder" statt.

Es handelte sich um die beiden Zyklen "Kindheit im Asyl" und "Walter, Down Syndrom". Die Arbeiten thematisierten die beiden Grundgesetzänderungen von 1993 und 1994 anhand von realen Menschen in realen Situationen.

• 1993 wurde der Artikel 16 des Grundgesetzes abgeändert, der sogenannte „Asylkompromiss“.
• 1994 wurde der Satz „Niemand darf wegen seiner Behinderung benachteiligt werden“ in den Artikel 3 Absatz 3 des Grundgesetzes aufgenommen.

Beide Arbeiten wurden in den 1990er Jahren häufig publiziert, z.B.:

• Kindheit im Asyl: Süddeutsche Zeitung Magazin Nr. 38, 23.9.94, Seite 3, 12–19: Der Rest sind Kinder. Der Rest? Kinder in deutschen Asylheimen
• Walter, Down-Syndrom: ZEITmagazin Nr. 37, 1996, Seite 3, 8–15: Walter, 53 (Down-Syndrom)

Hier werden beide Zyklen gezeigt. Die Arbeit "Kindheit im Asyl" (Haus Betram) ist um 3 Dokumentationen erweitert, die ebenfalls in den 1990er Jahren entstanden sind und ausgestellt wurden.

• Asylbewerberheim in Gauting: Willkommen im Würmtal
• Container Lager in München-Berg am Laim: Fremde Heimat München
• Container Lager in München-Sendling

Ausstellungsplakat

Das Ausstellungsplakat und die Einladungskarte wurde von Rolf Müller entworfen und wurde 1997 zu den 100 besten Plakate des Jahres gekührt

• 
  Glückskinder Plakat, DIN A1
• 
  Ausstellungsplakat Glückskinder Ausschnitt
• 
  Glückskinder Einladungskarte, DIN A4
• 
  Die 100 besten Plakate des Jahres 1997. Mit dabei: Das Plakat Glückskinder

Medienpreis

Glückwunschschreiben von Norbert Blüm

Die Arbeit "Kindheit im Asyl" wurde 1995 mit dem Medienpreis für Sozialfotografie der Bundesarbeitsgemeinschaft der freien Wohlfahrtspflege ausgezeichnet.

Glückwunschschreiben von Norbert Blüm vom 16. Mai 1995:

Sehr geehrter Herr Bohnenstengel, herzlichen Glückwunsch zur Verleihung des Medienpreises der Freien Wohlfahrtspflege 1995. Sie haben diesen Preis für eine Arbeit erhalten, die sich auf herausragende Art und Weise mit der besonderen Situation und den Problemen einer sozial benachteiligten Gruppe in der Bundesrepublik Deutschland beschäftigt. Ihr im Magazin der Süddeutschen Zeitung abgedruckte Fotoserie mit dem Titel „Kinder im Asyl“ ist ein Appell an die Menschen, sich denjenigen zuzuwenden, die ins Abseits geraten sind, die mit sozialer Ungerechtigkeit und Not konfrontiert werden und daher auf unser aller Hilfe angewiesen sind. Weit über den dargestellten Personenkreis hinaus stellt diese Arbeit ein Signal gegen Gleichgültigkeit und für Solidarität dar. Mit freundlichen Grüßen: Ihr Norbert Blüm

Die Preisverleihung fand am 17. Mai 1995 im Festsaal der Nordrhein-Westfälischen Landesvertretung in Bonn statt.

Die Laudatio hielt die Präsidentin der BAGFW und Vizepräsidentin des Deutschen Roten Kreuzes, Soscha Gräfin zu Eulenburg: (...) Die Fotos zeigen Kinder, die auf den Fluren, in der Küche, vor dem Haus eines Asylbewerberheimes ihren Alltag verbringen. In den Räumen ist nicht genug Platz für sie, von Spielzeug weit und breit nichts zu sehen. Sie drücken sich die langen schmucklosen Flure entlang, auf der Suche nach einem kindgemäßen Abenteuer, auf der Suche nach Gleichaltrigen, nach ein wenig Farbe, nach Licht, Luft und Sonne. Was wird aus den Kindern? Was machen sie mit? Unerwünscht zu sein ist eine Grunderfahrung, die sie häufig schon sehr früh machen.

• 
  Preisannahme
• 
  Dankesrede
• 
  Urkunde
• 
  Pokal

Kindheit im Asyl

Andreas Bohnenstengel im Haus Betram in München Pasing, 1993

Afrikaans: In die vroeë 1990's was intensief bespreek die kwessie van asiel in die net hereniging Federale Republiek. Hoogtepunt en voorlopige sluiting van die asiel debat strek terug tot die 1970's, in 1993 was die verandering in artikel 16 van die Grondwet, die sogenaamde asiel kompromie.

Die voormalige openbare debat was intens en vergesel deur xenofobiese geweld. Andreas Bohnenstengel gesoek in München op plekke van toerisme en gefokus op die voorstelling van die wêreld van kinders. Kinders is in 'n gesin in 'n etniese groep, of gebore 'n nasie-staat wat jou nie kan kies. Samelewing word gedefinieer deur Luhmann oor insluiting en uitsluiting van sy lede. In moderne samelewings, het 'n opname semantiek gestig wat gerig is teen gestratifiseerde bestel skemas en 'n verskil neutrale menslike beginsel verteenwoordig. Die foto's sal gesien word dat die verskil neutraliteit is gekanselleer in Exklusionsraum vlugtelingsentrum terwyl die insluiting ruimte vir asielsoekers beelde wat nie die algemene besigtiging gewoontes en dokument aansoekers voldoen in afwagting aanvullende kommunikasie te openbaar. Die insluiting ruimte, geïllustreer met foto's Innenansichten gekonfronteer die Exklusionsraum buite uitsig. Sigbaar die parallel bestaan van gesegmenteerde en gestratifiseerde samelewing is in 'n plek. Die vereiste vir integrasie is assimilasie asielsoekers nie net eenvoudig gemaak want bykomend tot die strukturele assimilasie meer dimensies, soos verteenwoordig die kongnitiven, sosiale en laat identifikasie assimilasie, ander parameters, wat alternatiewe in die sosialiseringsproses van kinders tussen gesegmenteerde en gestratifiseerde omgewings en maak identiteit en die vind van 'diffizilen taak waarvan die hantering medium en lang termyn meer sosiale funksie gebiede kommer en oproepe.

Die werke deur Andreas Bohnenstengel was onder andere getoon in die vorm van foto uitstallings: Welkom Würmtal, Peuter asiel, Fremde Heimat München.

Azərbaycanca: 1990-ci ildə intensiv yalnız yenidən birləşmiş Federativ Respublikasında sığınacaq məsələsi müzakirə olunub. Zirvəsi və 1970-ci geri uzanan sığınacaq müzakirə ilkin rəyi 1993-cü ildə Əsas Qanunun qondarma sığınacaq kompromis 16-cı maddəsində dəyişiklik idi.

keçmiş ictimai müzakirə gərgin və ksenofobiya zorakılıq yoldaşlıq etdi. Andreas Bohnenstengel turizm yerlərdə Münhen axtarılan və uşaqların dünyanın təmsil diqqət. Uşaqlar bir etnik qrup, bir ailə, və ya seçə bilməz bir millət-dövlət anadan olmuşdur. Cəmiyyət üzvlərinin daxil və təcrid haqqında Luhmann tərəfindən müəyyən edilir. Müasir cəmiyyətlərdə, bir daxil semantika ki örtüklü sifariş hiylələrinə qarşı yönəlib və fərq neytral insan prinsipi təmsil yaratmışdır. fotoşəkillər sığınmacılar üçün daxil space gözləyiş tamamlayıcı rabitə görüntü vərdişləri və sənəd ərizəçilər ümumi cavab vermir şəkillər aşkar isə fərq neytrallıq Exklusionsraum qaçqın mərkəzində ləğv olunur ki, görüləcək. fotoşəkillər ilə təsvir daxil kosmik, Innenansichten Exklusionsraum xarici fikir üzləşib. segmented və örtüklü cəmiyyətlərin Visible paralel mövcudluğu bir yerdədir. inteqrasiya tələb kimi sadəcə çünki struktur assimilyasiya əlavə daha ölçüləri edilən assimilyasiya sığınacaq axtaran deyil, deyil segmented və örtüklü mühit arasında uşaqların ictimailəşmə prosesində kongnitiven, sosial və imkan şəxsiyyət assimilyasiya, digər parametrləri, alternativ təmsil və şəxsiyyət və onun mübarizə orta və uzun müddətli daha çox sosial funksiyası sahələrdə narahatlıq və zəngləri bir diffizilen vəzifə tapmaq.

Andreas Bohnenstengel əsərləri başqaları arasında idi Xoş Würmtal, Childhood sığınacaq, Fremde Heimat Münhen: foto sərgi şəklində göstərilir.

Bahasa Indonesia: Pada awal 1990-an secara intensif membahas isu suaka di Republik Federal hanya bersatu. Puncak dan kesimpulan awal dari perdebatan suaka peregangan kembali ke tahun 1970-an, pada tahun 1993 adalah perubahan dalam Pasal 16 Undang-Undang Dasar, yang disebut kompromi suaka.

Mantan debat publik yang intens dan disertai dengan kekerasan xenophobia. Andreas Bohnenstengel dicari di Munich pada tempat-tempat pariwisata dan difokuskan pada representasi dari dunia anak-anak. Anak-anak dalam keluarga, dalam sebuah kelompok etnis, atau lahir sebuah negara-bangsa yang tidak bisa memilih. Masyarakat didefinisikan oleh Luhmann tentang inklusi dan eksklusi anggotanya. Dalam masyarakat modern, semantik inklusi telah menetapkan yang ditujukan terhadap skema pemesanan stratified dan perbedaan prinsip manusia netral mewakili. Foto-foto akan terlihat bahwa perbedaan netralitas dibatalkan di tengah pengungsian Exklusionsraum sedangkan ruang inklusi untuk pencari suaka mengungkapkan gambar yang tidak memenuhi melihat kebiasaan dan pelamar dokumen umum dalam komunikasi pelengkap antisipasi. Ruang inklusi, diilustrasikan dengan foto-foto Innenansichten menghadapi pandangan eksterior Exklusionsraum. Terlihat adanya paralel masyarakat tersegmentasi dan bertingkat adalah di satu tempat. Persyaratan untuk integrasi pencari suaka asimilasi tidak hanya cukup dilakukan karena selain asimilasi struktural yang lebih dimensi, seperti mewakili kongnitiven itu, sosial dan memungkinkan asimilasi identifikasi, parameter lain, yang alternatif dalam proses sosialisasi anak-anak antara lingkungan tersegmentasi dan bertingkat dan membuat identitas dan menemukan tugas diffizilen yang mengatasi jangka menengah dan panjang lebih sosial daerah fungsi keprihatinan dan panggilan.

Karya-karya Andreas Bohnenstengel antara lain ditampilkan dalam bentuk pameran foto: Welcome Würmtal, Childhood suaka, Fremde Heimat Munich.

Català: A principis de 1990 es va discutir intensament la qüestió de l'asil a la República Federal acaba de reunificada. Culminació i conclusió preliminar del debat sobre l'asil que es remunta a la dècada de 1970, el 1993 va ser el canvi en l'article 16 de la Llei Fonamental, l'anomenat compromís d'asil.

L'anterior debat públic va ser intens i acompanyat per la violència xenòfoba. Andreas Bohnenstengel va buscar a Munic en els llocs de turisme i es va centrar en la representació del món dels nens. Els nens estan en una família, en un grup ètnic, o neixen d'un Estat-nació que no es pot triar. La societat es defineix per Luhmann sobre la inclusió i l'exclusió dels seus membres. En les societats modernes, una semàntica d'inclusió ha establert que es dirigeix contra els plans d'ordenació estratificades i un principi humà neutra diferència representa. Les fotografies es veurà que la neutralitat diferència es cancel·la en el centre de refugiats Exklusionsraum mentre que l'espai d'inclusió per als sol·licitants d'asil revelar imatges que no compleixen amb els hàbits televisius i els sol·licitants de documents habituals en les comunicacions complementàries anticipació. L'espai d'inclusió, il·lustrat amb fotografies Innenansichten va enfrontar a les vistes a l'exterior Exklusionsraum. Visible l'existència paral·lela de les societats segmentades i estratificades és en un sol lloc. El requisit per a la integració no és assimilació dels sol·licitants d'asil simplement fetes perquè a més de l'assimilació estructural més dimensions, com ara que representa l'assimilació del kongnitiven, social i permetre la identificació, altres paràmetres, que s'alternen en el procés de socialització dels infants entre els entorns segmentades i estratificades i fer que la identitat i la recerca d'una tasca la diffizilen fer front a mitjà i llarg termini més àrees de funció social, les preocupacions i les trucades.

Les obres d'Andreas Bohnenstengel van ser entre d'altres es mostra en forma d'exposicions fotogràfiques: Benvingut Würmtal, asil de la infantesa, Fremde Heimat Munic.

Čeština: V časných 1990 byla intenzivně diskutována otázka azyl v právě reunified Spolkové republiky. Vyvrcholením a předběžný závěr debaty azylové sahající až 1970, 1993 byla změna v článku 16 Základního zákona, tzv azylové kompromisu.

Bývalý veřejná debata byla intenzivní a doprovázené xenofobního násilí. Andreas Bohnenstengel hledal v Mnichově na místech cestovního ruchu a zaměřil se na zastoupení ve světě dětí. Děti jsou v rodině, v etnické skupině, nebo narodil jako národ-stát, že není možné vybrat. Společnost je definována Luhmanna o zařazení a vyřazení svých členů. V moderních společnostech, inkluzní sémantika prokázala, že je namířena proti rozvrstvené schémat objednávání a rozdíl neutrální člověk princip zastupuje. Fotografie budou vidět, že neutralita rozdíl je zrušena v uprchlickém centru Exklusionsraum zatímco zahrnutí prostor pro žadatele o azyl ukazují obrázky, které nesplňují společná pozorovací návyky a žadatelé dokumentů v očekávání doplňkových komunikací. Zahrnutí prostor, ilustrovaný s fotografiemi Innenansichten čelil Exklusionsraum výhled ven. Viditelné paralelní existence segmentových i rozvrstvené společnosti je na jednom místě. Požadavek na integraci je asimilace žadateli o azyl ne jen jednoduše provedené proto, že kromě strukturálního asimilaci více rozměrů, jako je například představující kongnitiven, sociální a umožní identifikaci asimilaci, další parametry, které se střídají v procesu socializace dětí ve věku od segmentových i vrstvené prostředí a aby identitu a najít diffizilen úkol, jehož zvládnutí střednědobém a dlouhodobém horizontu více sociálních Funkční oblasti obavy a hovory.

Díla Andreas Bohnenstengel byly mj znázorněno v podobě fotografických výstav: Welcome Würmtal, dětství azyl, Fremde Heimat Mnichově.

Deutsch: Anfang der 1990er Jahre wurde in der gerade wiedervereinigten Bundesrepublik das Thema Asyl intensiv diskutiert. Kulminationspunkt und vorläufiger Abschluss der Asyldebatte, die bis in die 1970er Jahre zurückreichte, war 1993 die Änderung des Artikel 16 des Grundgesetzes, dem sogenannten Asylkompromiss.

Die damalige öffentlich Debatte war heftig und von fremdenfeindlich motivierten Gewalttaten begleitet. Andreas Bohnenstengel suchte in München Orte des Fremden auf und fokussierte sich auf die Darstellung der Lebenswelt von Kindern.

Kinder werden in eine Familie, in eine Ethnie, bzw. einen Nationalstaat hineingeboren, die sie sich nicht aussuchen können. Gesellschaft definiert sich nach Luhmann über Inklusion und Exklusion seiner Mitglieder. In modernen Gesellschaften hat sich eine Inklusionssemantik etabliert, die sich gegen stratifizierte Ordnungsschemata richtet und ein differenzneutrales menschliches Prinzip vertritt. Auf den Fotografien wird sichtbar, dass die Differenzneutralität im Exklusionsraum Asylbewerberheim aufgehoben ist, während sich im Inklusionsraum Asylbewerberheim Bilder offenbaren, die den verbreiteten Sehgewohnheiten nicht entsprechen und Asylbewerber bei erwartungskomplementären Kommunikationen dokumentieren. Dem Inklusionsraum, dargestellt mit den Fotografien Innenansichten wird der Exklusionsraum Außenansichten gegenübergestellt. Sichtbar wird die parallele Existenz von segmentierten und stratifizierten Gesellschaften an einem Ort. Die für eine Integration geforderte Assimilation wird Asylbewerbern nicht eben einfach gemacht, da neben der strukturellen Assimilation weitere Dimensionen, wie z.B. die der kongnitiven, der sozialen und der identifikativen Assimilation weitere Einflussgrößen darstellen, die im Sozialisierungsprozess der Kinder zwischen segmentierten und stratifizierten Umwelten alternieren und Identitätsbildung und Findung zu einer diffizilen Aufgabe gestalten, deren Bewältigung mittel- und langfristig weitere gesellschaftliche Funktionsbereiche betrifft und fordert

English: In the early 1990s was intensively discussed the issue of asylum in the just reunified Federal Republic. Culmination and preliminary conclusion of the asylum debate stretching back to the 1970s, in 1993 was the change in Article 16 of the Basic Law, the so-called asylum compromise.

The former public debate was intense and accompanied by xenophobic violence. Andreas Bohnenstengel sought in Munich on places of tourism and focused on the representation of the world of children. Children are in a family, in an ethnic group, or born a nation-state that you can not choose. Society is defined by Luhmann about inclusion and exclusion of its members. In modern societies, an inclusion semantics has established that is directed against stratified ordering schemes and a difference neutral human principle represents. The photographs will be seen that the difference neutrality is canceled in Exklusionsraum refugee center while the inclusion space for asylum seekers reveal images that do not meet the common viewing habits and document applicants in anticipation complementary communications. The inclusion space, illustrated with photographs Innenansichten faced the Exklusionsraum exterior views. Visible the parallel existence of segmented and stratified societies is in one place. The requirement for integration is assimilation asylum seekers not just simply made because in addition to the structural assimilation more dimensions, such as representing the kongnitiven, social and allow identification assimilation, other parameters, which alternate in the socialization process of children between segmented and stratified environments and make identity and finding a diffizilen task whose coping medium and long term more social function areas concerns and calls.

The works by Andreas Bohnenstengel were among others shown in the form of photo exhibitions: Welcome Würmtal, Childhood asylum, Fremde Heimat Munich.

Español: A principios de 1990 se discutió intensamente la cuestión del asilo en la República Federal acaba de reunificada. Culminación y conclusión preliminar del debate sobre el asilo que se remonta a la década de 1970, en 1993 fue el cambio en el artículo 16 de la Ley Fundamental, el llamado compromiso de asilo.

El anterior debate público fue intenso y acompañado por la violencia xenófoba. Andreas Bohnenstengel buscó en Munich en los lugares de turismo y se centró en la representación del mundo de los niños. Los niños están en una familia, en un grupo étnico, o nacen de un Estado-nación que no se puede elegir. La sociedad se define por Luhmann sobre la inclusión y la exclusión de sus miembros. En las sociedades modernas, una semántica de inclusión ha establecido que se dirige contra los planes de ordenación estratificadas y un principio humano neutra diferencia representa. Las fotografías se verá que la neutralidad diferencia se cancela en el centro de refugiados Exklusionsraum mientras que el espacio de inclusión para los solicitantes de asilo revelar imágenes que no cumplen con los hábitos televisivos y los solicitantes de documentos habituales en las comunicaciones complementarias anticipación. El espacio de inclusión, ilustrado con fotografías Innenansichten enfrentó a las vistas al exterior Exklusionsraum. Visible la existencia paralela de las sociedades segmentadas y estratificadas es en un solo lugar. El requisito para la integración no es asimilación de los solicitantes de asilo simplemente hechas porque además de la asimilación estructural más dimensiones, tales como que representa la asimilación del kongnitiven, social y permitir la identificación, otros parámetros, que se alternan en el proceso de socialización de los niños entre los entornos segmentadas y estratificadas y hacer que la identidad y la búsqueda de una tarea cuya diffizilen hacer frente a medio y largo plazo más áreas de función social, las preocupaciones y las llamadas.

Las obras de Andreas Bohnenstengel fueron entre otros se muestra en forma de exposiciones fotográficas: Bienvenido Würmtal, asilo de la niñez, Fremde Heimat Múnich.

Euskara: 1990eko intentsiboa eztabaidatu zen asilo alea besterik birbateratua Federal Republic. Amaitzea eta aurretiazko asilo eztabaidan atzera luzatzen 1970 ondorioa, 1993, 16. artikuluan Oinarrizko Legea, llamado asilo konpromiso aldaketa izan zen.

Lehenengoak eztabaida publikoa bizia eta indarkeria xenofoboa lagunduta zen. Andreas Bohnenstengel Munichen bilatzen turismo lekuak eta umeen munduaren irudikapena bideratuta. Haurrak familia batean daude, talde etniko batean, edo nazio-estatu bat ezin duzu aukeratu jaio. Gizartea barneratzea eta baztertzea bere kideen buruz Luhmann definitzen da. Gizarte modernoetan, inclusión semantika bat ezarri du hori estratifikatua ordenatzen eskemak aurka zuzendu eta desberdintasun neutral giza printzipioa adierazten du. argazkiak ikusi ahal izango diferentzia neutraltasun hori Exklusionsraum errefuxiatu zentroan bertan behera geratzen da inclusión asilo eskatzaileak espazioa agerian berriz betetzen ez ohikoa ikusteko ohiturak eta dokumentu eskatzaileek aurrea komunikazio osagarrietan irudiak. The sartzea espazioa, argazkiekin ilustratuta Innenansichten aurrean Exklusionsraum kanpoaldeko bista. Ikusgai gizarteetan segmentatuak eta estratifikatua existentzia paralelo leku bat da. integratzeko baldintza asimilazio asilo eskatzaileak ez, soilik, egin egiturazko asimilazio gain dimentsio gehiago baita ere, esaterako, kongnitiven du, gizarte eta baimendu identifikazio asimilazioa, beste parametro, ordezko sozializazio haurrak prozesuan ingurune segmentatuak eta estratifikatua artean ordezkari eta identitate egiteko eta diffizilen zeregin bat zeinen aurre ertain eta luzerako gehiago gizarte funtzio arlotan ardurak eta deiak aurkitzeko.

Andreas Bohnenstengel lanak beste batzuen artean izan ziren Ongi Wurmtal, Haurtzaroa asilo, fremde Heimat Munich: argazki erakusketak formularioa erakutsi.

Français : Au début des années 1990 a été intensément discuté de la question de l'asile en République fédérale seulement réunifié. Aboutissement et la conclusion préliminaire du débat sur l'asile qui remonte aux années 1970, en 1993 a été la modification de l'article 16 de la Loi fondamentale, la soi-disant compromis d'asile.

L'ancien débat public a été intense et accompagné par la violence xénophobe. Andreas Bohnenstengel cherchait à Munich sur les lieux de tourisme et axé sur la représentation du monde des enfants. Les enfants sont dans une famille, dans un groupe ethnique, ou né d'un État-nation que vous ne pouvez pas choisir. La société est définie par Luhmann sur l'inclusion et l'exclusion de ses membres. Dans les sociétés modernes, une sémantique d'inclusion a établi qui est dirigée contre les systèmes de commande stratifiés et un principe humain neutre de différence représente. Les photographies seront visibles que la neutralité de différence est annulée dans le centre de réfugiés Exklusionsraum tandis que l'espace d'inclusion pour les demandeurs d'asile révèlent des images qui ne répondent pas à la commune habitudes d'écoute et les demandeurs de documents en prévision des communications complémentaires. L'espace d'inclusion, illustré par des photographies Innenansichten face aux vues extérieures Exklusionsraum. Visible l'existence parallèle des sociétés segmentées et stratifiées est en un seul endroit. L'exigence d'intégration est l'assimilation des demandeurs d'asile et non simplement faits car en plus de l'assimilation structurelle plus dimensions, telles que représentant l'assimilation du kongnitiven, social et permettre l'identification, d'autres paramètres, qui alternent dans le processus de socialisation des enfants entre les environnements segmentés et stratifiées et faire l'identité et de trouver une tâche diffizilen dont faire face les zones de fonction plus sociale préoccupations et les appels à moyen et à long terme.

Les œuvres de Andreas Bohnenstengel étaient entre autres représenté sous la forme d'expositions de photos: Bienvenue Würmtal, Enfance asile, Fremde Heimat Munich.

Gaeilge: Go luath sna 1990idí pléadh go dian ar an cheist an tearmainn i bPoblacht Chónaidhme díreach athaontaithe. Toradh agus tabhairt i gcrích réamh-na díospóireachta tearmainn théann siar go dtí na 1970í, i 1993 bhí an t-athrú in Airteagal 16 den Acht um an Dlí Bunúsach, leis an gcomhréiteach tearmainn mar a thugtar air. Ba é an díospóireacht iar ón bpobal agus ag gabháil leis foréigean seineafóibeach. Andreas Bohnenstengel iarr i München ar áiteanna na turasóireachta agus dhírigh sé ar an ionadaíocht ar an saol na leanaí. Tá leanaí i dteaghlach, i ngrúpa eitneach, nó rugadh náisiún-stát nach féidir leat a roghnú. Tá Cumann sainiú ag Luhmann faoi chuimsiú agus eisiamh de na comhaltaí. I sochaithe nua-aimseartha, tá an semantics chuimsiú bunaíodh atá dírithe i gcoinne scéimeanna ordú srathaithe agus is ionann an difríocht prionsabal daonna neodrach. Beidh na grianghraif a fheiceáil go bhfuil an neodracht difríocht ceal i lár dídeanaithe Exklusionsraum agus an spás cuimsithe d'iarrthóirí tearmainn nochtann íomhánna nach gcomhlíonann an coitianta nósanna féachana agus d'iarratasóirí doiciméid in oirchill cumarsáide comhlántacha. An spás cuimsiú, maisithe le grianghraif Innenansichten os na tuairimí taobh amuigh Exklusionsraum. Is Infheicthe ann leithid sochaithe deighilte agus shrathach in aon áit amháin. Is é an riachtanas le haghaidh comhtháthú iarrthóirí tearmainn comhshamhlú ní hamháin a rinneadh díreach toisc chomh maith leis an comhshamhlú struchtúrtha gnéithe níos mó, ar nós ionadaíonn chomhshamhlú an kongnitiven, sóisialta agus cead a aithint, paraiméadair eile, a malartach sa phróiseas sóisialú na bpáistí idir timpeallachtaí deighilte agus srathaithe agus féiniúlacht a dhéanamh agus a aimsiú tasc diffizilen bhfuil déileáil níos sóisialta imní réimsí feidhme agus glaonna mheántéarma agus san fhadtéarma. Bhí na hoibreacha le Andreas Bohnenstengel i measc daoine eile thaispeántar i bhfoirm taispeántais grianghraf: Fáilte Würmtal, tearmann Óige, Fremde Heimat München.

Íslenska: Í 1990 var ákafur rætt málið hæli í bara sameinað Sambandslýðveldinu. Afrakstur og forkeppni niðurstaða hæli umræðu teygja aftur til 1970, árið 1993 var breyting á 16. gr Basic Law, svokölluðum hæli málamiðlun.

Fyrrum Umræðan var ákafur og fylgja xenophobic ofbeldi. Andreas Bohnenstengel leitað í München á stöðum ferðaþjónustu og lögð áhersla á framsetningu heimi barna. Börn eru í fjölskyldunni, í þjóðerni, eða fæddur þjóðríki sem þú getur ekki valið. Samfélagið er skilgreind af Luhmann um þátttöku og útilokun félagsmanna. Í nútímasamfélögum, inclusion merkingarfræði hefur staðfest að er beint á móti lagskipt panta kerfum og munurinn hlutlaus mönnum lögmál stendur. Ljósmyndirnar verður séð að munurinn hlutleysi er niður í Exklusionsraum flóttamanna miðju en innkomu pláss fyrir hælisleitendur sýna myndir sem standast ekki algengt að skoða venjum og skjal umsækjendur í aðdraganda fyllingar samskiptum. Innkomu rými, myndskreytt með ljósmyndum Innenansichten frammi á Exklusionsraum gott útsýni. Sýnilegt samsíða tilvist segmented og lagskipt samfélögum er á einum stað. Krafan um samþættingu er aðlögun hælisleitendur ekki bara einfaldlega gert vegna þess að í viðbót við uppbyggingu aðlögun fleiri víddum, svo sem alþingismaður kongnitiven, félagslega og leyfa kennsl aðlögun, aðrar breytur, sem varamaður í félagsmótunarferli barna milli segmented og lagskipt umhverfi og gera sjálfsmynd og finna diffizilen verkefni sem lét sætt meðallangs og langs tíma meira félagslega virka svæði áhyggjum og símtöl.

Verkin eftir Andreas Bohnenstengel voru meðal annarra sýnt í formi ljósmyndasýningum: Velkomin Würmtal, Childhood hæli, Fremde Heimat Munchen.

Italiano: Nei primi anni 1990 è stato intensamente discusso la questione dell'asilo nella Repubblica federale appena riunificata. Culmine e conclusione preliminare del dibattito in materia di asilo che risale al 1970, nel 1993 è stato il cambiamento di cui all'articolo 16 della Legge fondamentale, il cosiddetto compromesso di asilo.

Il primo dibattito pubblico è stato intenso e accompagnato da violenza xenofoba. Andreas Bohnenstengel cercato di Monaco sui luoghi di turismo e incentrata sulla rappresentazione del mondo dei bambini. I bambini sono in una famiglia, in un gruppo etnico, o nati uno stato-nazione, che non si può scegliere. La società è definita da Luhmann circa inclusione ed esclusione dei suoi membri. Nelle società moderne, un'inclusione semantica ha stabilito che è diretto contro i regimi di ordinazione stratificate e una differenza neutra principio umano rappresenta. Le fotografie saranno visibili che la neutralità differenza viene annullata nel centro profughi Exklusionsraum mentre lo spazio di inclusione per i richiedenti asilo rivelano le immagini che non soddisfano i comuni abitudini di visualizzazione e dei richiedenti di documenti in attesa di comunicazioni complementari. Lo spazio inclusione, illustrato con fotografie Innenansichten ha affrontato i punti di vista esterni Exklusionsraum. Visibile l'esistenza parallela di società segmentati e stratificate è in un unico luogo. Il requisito per l'integrazione è assimilazione richiedenti asilo non sono semplicemente fatti perché oltre all'assimilazione strutturale più dimensioni, come ad esempio che rappresenta il assimilazione kongnitiven, sociale e consentire l'identificazione, altri parametri, che si alternano nel processo di socializzazione dei bambini tra gli ambienti segmentati e stratificati e rendere l'identità e la ricerca di un compito diffizilen cui far fronte a medio e lungo termine più sociali aree funzionali preoccupazioni e le chiamate.

Le opere di Andreas Bohnenstengel sono stati tra gli altri mostrato in forma di mostre fotografiche: Benvenuto Würmtal, l'asilo Infanzia, Fremde Heimat Monaco di Baviera.

Magyar: A korai 1990-es években intenzíven tárgyalt kérdését menedékjogot csak újraegyesített Szövetségi Köztársaság. Csúcspontja és előzetes következtetésre a menekültügyi vita nyúlik vissza az 1970-es, 1993-ban volt a változás a 16. cikkben az alaptörvény, az úgynevezett menekültügyi kompromisszum.

Az előbbi nyilvános vita volt intenzív és kíséri idegengyűlölő erőszak. Andreas Bohnenstengel keresett müncheni helyen a turizmus és összpontosított ábrázolása a világ a gyermekek. A gyermekek a családban, egy etnikai csoport, vagy született egy nemzetállam, hogy nem tud választani. A társadalom által meghatározott Luhmann mintegy befogadás és kirekesztés tagjai. A modern társadalmakban a befogadás szemantika megállapította, hogy ellen irányul rétegzett rendelési rendszerek és a különbség semleges emberi elve jelenti. A képek akkor látható, hogy a különbség a semlegesség törlésre kerül Exklusionsraum befogadó állomáson, míg a felvétel helyet a menedékkérők mutatják képek, amelyek nem felelnek meg a közös nézési szokásait dokumentum kérelmezők várakozás kiegészítő közlemények. A felvétel tér, fényképekkel illusztrált Innenansichten szembe a Exklusionsraum kifelé néz. Látható a párhuzamos létezését szegmentált és rétegzett társadalmak egy helyen. Az a követelmény, integráció asszimiláció menedékkérők nem csak egyszerűen létre, mert amellett, hogy a strukturális asszimiláció több dimenzió, mint például a képviselő kongnitiven, szociális és lehetővé kell tennie az asszimiláció, egyéb paraméterek, amelyek váltakoznak a szocializációs folyamat közötti gyermekek szegmentált és rétegzett környezetben, és identitását, és megállapította, diffizilen feladatot, melynek kezeléséhez közép- és hosszú távon több társadalmi funkciót területek problémáit és a hívásokat.

A művek Andreas Bohnenstengel voltak egyebek látható formájában fotókiállítása: Welcome Würmtal, gyermekkor menekültügy, Fremde Heimat München.

Nederlands: In de vroege jaren 1990 werd intensief gesproken over de kwestie van asiel in het zojuist herenigde Bondsrepubliek. Hoogtepunt en de voorlopige sluiting van het asiel discussie die teruggaat tot de jaren 1970, 1993 was de verandering in artikel 16 van de grondwet, de zogenaamde asiel compromis.

De voormalige publieke debat was intens en begeleid door xenofobe geweld. Andreas Bohnenstengel gezocht in München op plaatsen van het toerisme en gericht op de vertegenwoordiging van de leefwereld van de kinderen. Kinderen zijn in een gezin, in een etnische groep, of geboren zijn een natie-staat die je niet kunt kiezen. De samenleving wordt bepaald door Luhmann over in- en uitsluiting van haar leden. In de moderne samenleving, is een opname semantiek vastgesteld dat is gericht tegen gelaagd bestellen schema's en een verschil neutrale menselijk principe vertegenwoordigt. De foto's zullen te zien dat het verschil neutraliteit wordt geannuleerd in Exklusionsraum asielzoekerscentrum terwijl de opname ruimte voor asielzoekers beelden die niet de gemeenschappelijke kijkgedrag en document aanvragers voldoen in afwachting aanvullende mededelingen te onthullen. De opname ruimte, geïllustreerd met foto's Innenansichten geconfronteerd met de Exklusionsraum uitzicht naar buiten. Zichtbaar het naast elkaar bestaan van gesegmenteerde en gelaagde samenlevingen op één plek. De vereiste integratie assimilatie asielzoekers niet gewoon gemaakt omdat naast de structurele assimilatie meer dimensies, zoals vertegenwoordigen de kongnitiven, sociale en laat identificatie assimilatie, andere parameters, die afwisselen in het socialisatieproces van de kinderen tussen gesegmenteerde en gelaagde omgevingen en maak identiteit en het vinden van een diffizilen taak waarvan omgaan middellange en lange termijn meer sociale functie gebieden zorgen en gesprekken.

De werken van Andreas Bohnenstengel waren onder anderen getoond in de vorm van foto-exposities: Welcome Wurmtal, Kindertijd asiel, Fremde Heimat München.

Polski: Na początku 1990 intensywnie omówili kwestię azylu w zaledwie zjednoczonych Republiki Federalnej. Kulminacja i wstępny wniosek z debaty o azyl sięgającą do 1970 roku, w 1993 roku była zmiana w artykule 16 Ustawy Zasadniczej, tzw kompromisu azylowego.

Była debata publiczna była intensywna i towarzyszy przemocy ksenofobicznej. Andreas Bohnenstengel szukać w Monachium miejsc turystycznych i koncentruje się na reprezentacji świata dzieci. Dzieci są w rodzinie, w grupie etnicznej albo rodzi się państwo narodowe, że nie można wybrać. Społeczeństwo jest zdefiniowany przez Luhmann temat włączenia i wyłączenia z jej członków. We współczesnych społeczeństwach, an semantyka włączenia wykazała, że jest skierowany przeciwko warstwowych systemów zamawiania i różnica neutralna zasada ludzkiej reprezentuje. Na zdjęciach będzie widać, że neutralność Różnica jest anulowany w ośrodku dla uchodźców Exklusionsraum natomiast przestrzeń integracji dla azylantów ujawnić obrazy, które nie spełniają wspólne oglądalność i wnioskodawcy dokument w oczekiwaniu uzupełniających komunikacji. Przestrzeń integracji, ilustrowane zdjęciami Innenansichten czynienia z Exklusionsraum zewnętrzne widoki. Widoczne równoległe istnienie segmentacji i stratyfikacji społeczeństwa jest w jednym miejscu. Warunkiem integracji jest asymilacja azylantów po prostu wykonane ponieważ oprócz asymilacji strukturalnej kilku wymiarach, takich jak reprezentujący kongnitiven, społeczną i umożliwić asymilacji identyfikacji, inne parametry, które zastępcę w procesie socjalizacji dzieci pomiędzy środowiskami segmentacji i warstwowych i uczynić tożsamości i znalezienie diffizilen zadanie, którego radzenia sobie średnio i długoterminowe obszary funkcji obawy społeczne i więcej połączeń.

Prace Andreas Bohnenstengel były m.in. przedstawione w formie wystaw fotograficznych: Welcome Würmtal, dzieciństwo azylu, Fremde Heimat Monachium.

Português: No início de 1990 foi intensamente discutida a questão do asilo na República Federal apenas reunificada. Culminar e conclusão preliminar do debate asilo que remonta à década de 1970, em 1993 foi a mudança no artigo 16 da Lei Básica, o chamado compromisso de asilo.

O antigo debate público foi intensa e acompanhada de violência xenófoba. Andreas Bohnenstengel procurado em Munique em locais de turismo e centrou-se na representação do mundo das crianças. As crianças estão em uma família, de um grupo étnico, ou nascidos de um Estado-nação que você não pode escolher. A sociedade é definida por Luhmann sobre a inclusão e exclusão de seus membros. Nas sociedades modernas, uma inclusão semântica estabeleceu que é dirigido contra esquemas de ordenação estratificadas e uma diferença neutra princípio humano representa. As fotografias serão visto que a neutralidade diferença é cancelado no centro de refugiados Exklusionsraum enquanto o espaço de inclusão para os requerentes de asilo revelam imagens que não cumprem o comum hábitos de visualização e os requerentes de documentos em comunicações complementares antecipação. O espaço de inclusão, ilustrado com fotografias Innenansichten enfrentou os Exklusionsraum vistas para o exterior. Visível a existência paralela de sociedades segmentadas e estratificadas está em um lugar. A exigência de integração é requerentes de asilo assimilação não simplesmente feitas porque, além de a assimilação estrutural mais dimensões, tais como representando a assimilação do kongnitiven, social e permitir a identificação, outros parâmetros, que se alternam no processo de socialização das crianças entre os ambientes segmentados e estratificadas e fazer de identidade e encontrar uma tarefa diffizilen cujo enfrentamento e áreas funcionais mais preocupações sociais e chamadas de médio e longo prazo.

As obras de Andreas Bohnenstengel foram entre outros mostrado na forma de exposições fotográficas: Welcome Würmtal, asilo Infância, Fremde Heimat Munique.

Suomi: 1990-luvun alussa oli käyty kysymys turvapaikkaa juuri yhdistynyt liittotasavallassa. Huippukohta ja alustava johtopäätös turvapaikkamenettelyn keskustelun ulottuu takaisin 1970, vuonna 1993 oli muutos 16 artiklassa peruslaki, ns turvapaikka kompromissi.

Entinen julkinen keskustelu oli vilkasta ja mukana muukalaisvihamielisen väkivaltaa. Andreas Bohnenstengel haetaan Münchenissä paikoissa matkailun ja keskittyi edustus lasten maailmassa. Lapset ovat perheen, etnisessä ryhmässä, tai syntynyt kansallisvaltio, että et voi valita. Yhteiskunta määritellään Luhmann noin osallisuutta ja syrjäytymistä sen jäseniä. Modernissa yhteiskunnassa sisällyttämistä semantiikka on osoittanut, että on suunnattu ositettu tilaus- järjestelmien ja ero neutraali ihmisen periaate edustaa. Valokuvia voidaan nähdä, että erotus neutraalisuuden peruutetaan Exklusionsraum Pakolaiskeskus kun sisällyttämisen tilaa turvapaikanhakijoiden paljastaa kuvia, jotka eivät täytä yhteisiä katselutottumuksia ja asiakirja hakijoiden ennakoiden täydentäviä viestinnän. Sisällyttäminen tila, kuvitettu valokuvien Innenansichten kohtasi Exklusionsraum näkymät ulospäin. Näkyvä on samanaikaisesti voimassa segmentoidun ja ositettu yhteiskunnissa on yhdessä paikassa. Vaatimus integraatio on assimilaatio turvapaikanhakijoiden ei vain yksinkertaisesti toteuttaa, koska sen lisäksi, että rakenteellinen rinnastaminen enemmän ulottuvuuksia, kuten edustava kongnitiven, sosiaalinen ja mahdollistaa tunnistamisen assimilaatio, muut parametrit, jotka vuorottelevat sosialisaatioprosessissa lapsista segmentoidun ja ositettu ympäristöt ja tehdä identiteettiä ja löytää diffizilen tehtävä, jonka selviytyminen keskipitkällä ja pitkällä aikavälillä sosiaalisen Toimintoalueita huolenaiheet ja puhelut.

Työt Andreas Bohnenstengel olivat muiden muassa esitetty muodossa valokuvanäyttelyitä: Tervetuloa Würmtal, Childhood turvapaikka, Fremde Heimat Munich.

Svenska: I början av 1990-talet intensivt diskuterat frågan om asyl i just återförenade Förbundsrepubliken. Kulmen och preliminära slutsats av asyl debatt som sträcker sig tillbaka till 1970-talet, 1993 var förändringen i artikel 16 i grundlagen, den så kallade asyl kompromiss.

Den tidigare offentliga debatten var intensiv och åtföljs av främlingsfientligt våld. Andreas Bohnenstengel sökas i München på platser för turism och fokuserade på representationen av världen för barn. Barn är i en familj, i en etnisk grupp, eller född en nationalstat som du inte kan välja. Samhället definieras av Luhmann om inkludering och exkludering av dess medlemmar. I det moderna samhället har ett införande semantik fastställt att riktas mot skiktade beställningssystemen och en skillnad neutral mänsklig princip representerar. Fotografierna kommer att ses att skillnaden neutralitet avbryts i Exklusionsraum flyktingcentret medan införandet utrymme för asylsökande avslöjar bilder som inte uppfyller den gemensamma tittarvanor och dokument sökande i väntan kompletterande kommunikation. Införandet utrymme, illustrerad med fotografier Innenansichten vände mot Exklusionsraum yttre vyer. Synliga parallella förekomsten av segmenterade och skiktade samhällen är på ett ställe. Kravet på integration är assimileringsasylsökande som inte bara helt enkelt gjorts eftersom utöver den strukturella assimilering flera dimensioner, till exempel representerar kongnitiven, sociala och möjliggör identifiering assimilering, andra parametrar, som alternerar i socialiseringsprocess för barn mellan segmenterade och skiktade miljöer och göra identitet och hitta en diffizilen uppgift vars klara medellång och lång sikt mer sociala funktionsområden oro och samtal.

De verk av Andreas Bohnenstengel var bland andra visas i form av fotoutställningar: Välkommen Würmtal, Childhood asyl, Fremde Heimat München.

Türkçe: 1990'ların başında yoğun sadece yeniden birleşmiş Federal Cumhuriyeti iltica meselesini ele alındı. Doruk noktası ve 1970'lere uzanan iltica tartışmanın ön sonuç, 1993 yılında Temel Kanunu, sözde sığınma uzlaşma Madde 16 değişiklik oldu.

eski kamu tartışma yoğun ve yabancı düşmanı şiddet eşlik oldu. Andreas Bohnenstengel turizm yerlerde Münih'te aranan ve çocukların dünyasının temsil üzerinde duruldu. Çocuklar, bir etnik grup olarak, bir aile içinde ya da seçemezsiniz bir ulus-devlet doğdu. Toplum üyelerinin dahil etme ve dışlama hakkında Luhmann'ın tarafından tanımlanır. Modern toplumlarda, bir içerme semantik o tabakalı sipariş şemaları karşı yöneltilmiş ve bir fark nötr insan prensibi temsil kurmuştur. fotoğraflar sığınmacılar için içerme uzay beklenti tamamlayıcı iletişim izleme alışkanlıkları ve belge başvuranların ortak uymayan görüntüleri ortaya ederken fark tarafsızlık Exklusionsraum mülteci merkezinde iptal edilir görülecektir. fotoğraflarla gösterilmiştir içerme alanı, Innenansichten Exklusionsraum dış görünümleri ile karşı karşıya. parçalı ve tabakalı toplumların Görünür paralel varlığı tek bir yerde olduğunu. entegrasyon gereksinimi gibi sadece çünkü yapısal asimilasyon ek daha boyutlarda yapılan asimilasyon sığınmacılar değil, bir parçalı ve tabakalı ortamlar arasındaki çocukların sosyalleşme sürecinde kongnitiven, sosyal ve izin kimlik asimilasyon, diğer parametreleri, alternatif temsil ve kimlik yapmak ve kimin başa çıkma orta ve uzun vadeli daha sosyal fonksiyon alanları kaygıları ve aramaları bir diffizilen görevi bulma.

Andreas Bohnenstengel tarafından çalışmalar diğerleri arasında idi Hoşgeldin Wurmtal, Çocukluk iltica, Fremde Heimat Münih: Fotoğraf sergisi biçiminde gösterilir.

Русский: В начале 1990-х годов интенсивно обсуждался вопрос о предоставлении убежища в только что воссоединенной Федеративной Республики. Кульминация и предварительное заключение дискуссии о предоставлении убежища, насчитывающей к 1970-е годы, в 1993 году изменения в статье 16 Основного закона, так называемого убежища компромисса.

Первые публичные дебаты были интенсивными и сопровождаться ксенофобией насилия. Андреас Bohnenstengel искать в Мюнхене на местах туризма и сосредоточились на представлении мира детей. Дети в семье, в этнической группе, или рождается национальное государство, что вы не можете выбрать. Общество определяется Лумана о включении и исключении ее членов. В современных обществах, включение семантики установлено, что направлено против стратифицированных схем упорядочения и разница нейтральный принцип человеческого представляет. На фотографиях можно увидеть, что разница нейтральность отменяется в центре для беженцев Exklusionsraum в то время как включение пространства для лиц, ищущих убежища показывают изображения, которые не отвечают общим просмотра привычки и заявители документов в ожидании дополнительных сообщений. Включение пространство, иллюстрирована фотографиями Innenansichten столкнулись с Exklusionsraum видом на внешнюю сторону. Видимый параллельное существование сегментированных и стратифицированных обществ находится в одном месте. Требование интеграции ассимиляции просителей убежища не просто сделаны, потому что в дополнение к структурной ассимиляции более размеров, такие как представляя kongnitiven, социальную и позволяют идентифицировать ассимиляции, другие параметры, которые чередуются в процессе социализации детей между сегментированных и стратифицированных средах и сделать идентичности и найти diffizilen задачу, справиться среднесрочной и долгосрочной перспективе более социальных проблем функциональных зон и вызовы.

Работы Andreas Bohnenstengel были в числе других показано в виде фотовыставок: Welcome Würmtal, детство убежища, Fremde Heimat Мюнхен.

Српски / srpski: U ranim 1990-ih intenzivno razgovarali o pitanju azila u samo ujedinila Savezne Republike. Vrhunac i preliminarni zaključak rasprave azila koja seže do 1970-ih godina, 1993. godine bila je promjena u članu 16. Osnovnog zakona, tzv azil ugrožavaju.

Bivši javna rasprava bila intenzivna i pratnji ksenofobične nasilja. Andreas Bohnenstengel tražiti u Minhenu na mjestima turizma i fokusiran na predstavljanje svijeta djece. Djeca su u porodici, u etničke grupe, ili rođena nacija-država koja ne možete birati. Društvo je definisan Luhmann oko uključivanja i isključivanja svojih članova. U modernim društvima, je uključivanje semantiku je utvrdio da je usmjerena protiv slojevitih šema naručivanje i razlika neutralni ljudski princip predstavlja. Na fotografijama se vidi da je razlika neutralnost je otkazan u Exklusionsraum kolektivnom centru, dok je uključivanje prostor za azilante otkrivaju slika koje ne ispunjavaju uobičajene navike i kandidata dokument u očekivanju komplementarne komunikacije. Uključivanje prostor, ilustrovana fotografijama Innenansichten suočio sa Exklusionsraum Pregled eksterijera. Vidljivo je paralelno postojanje segmentirane i slojevitih društva je na jednom mjestu. Zahtjev za integraciju je asimilacija azilanata ne samo jednostavno je jer pored strukturnih asimilacije više dimenzija, kao što su predstavlja kongnitiven, socijalne i omogućiti asimilacije identifikaciju, drugih parametara, koji smenjuju u procesu socijalizacije djece između segmentirane i slojevitih okruženja i da identitet i pronalaženje diffizilen zadatak čije suočavanje srednji i dugi rok više društvenih problema funkcije područja i poziva.

Radovi Andreas Bohnenstengel su, između ostalog, prikazan u obliku izložbe fotografija: Welcome Wurmtal, Childhood azil, Fremde Heimat München.

日本語： 1990年代前半に集中ちょうど統一連邦共和国の庇護の問題を議論しました。集大成と1970年代にさかのぼる庇護議論の予備的な結論は、1993年に基本法、いわゆる庇護妥協の第16条の変化でした。 前者の公開討論は強烈だったし、外国人嫌いの暴力を伴います。アンドレアスBohnenstengelは、観光の場所にミュンヘンで求め、子供の世界の表現に焦点を当てました。 子供たちは民族グループで、家族の中でされている、またはあなたが選ぶことができない国民国家生まれ。協会は、そのメンバーの包含と除外についてルーマンによって定義されます。現代社会では、封入セマンティクスは成層順序スキーマに対して向けと違い中立人間原理が表現されている確立しています。写真は、庇護希望者のための封入スペースが期待補完的なコミュニケーションに共通の視聴習慣や文書の申請を満たしていない画像を明らかにしながら、差分中立性がExklusionsraum難民センターにキャンセルされたことが分かります。写真で示さ封入空間は、InnenansichtenはExklusionsraum外部ビューに直面していました。セグメント化された成層社会の可視並列存在が一つの場所にあります。統合のための要件は、単に理由のような構造的同化以上のディメンション、に加えて行われていない同化庇護希望者であります、kongnitivenを代表する社会的、セグメント化と重層化環境の間の子どもの社会化過程における代替識別同化、他のパラメータを、可能にし、アイデンティティと対処中長期的機能領域への懸念と通話より社会diffizilenタスクを見つけることを確認します。 アンドレアスBohnenstengelの作品は、他の人の中にありましたようこそWürmtal、子供時代の亡命、Fremdeハイマートミュンヘン：写真展の形で示します。

עברית : בתחילת 1990 נדון באופן אינטנסיבי בסוגיית המקלט ברפובליקה הפדרלית המאוחדת רק. שיאו ומסקנה ראשונית של דיון המקלט נמתח עד 1970, 1993 היה השינוי בסעיף 16 לחוק-היסוד, הפשרת המקלט כביכול.

הדיון הציבורי לשעבר היה אינטנסיבי מלווה באלימות שנאת זרים. אנדריאס Bohnenstengel בקש במינכן על מקומות תיירות והתמקד הייצוג של עולם ילדים. ילדים נמצאים משפחה, קבוצה אתנית, או נולד מדינת לאום שאתה לא יכול לבחור. החברה מוגדרת על ידי Luhmann על הכלה והדרה של חבריה. בחברות מודרניות, סמנטיקה הכללת הקימה מופנית נגד תוכניות סידור מרובדת ואת עיקרון אנושי נייטרלי ההבדל מייצג. הצילומים יראו כי ניטרליויות ההבדל מתבטלות במרכז פליטי Exklusionsraum כשהחלל ההכללה למבקשי מקלט לחשוף תמונות שאינם עומדות הרגלי צפייה הנפוצות ומועמדי מסמך בתקשורת משלימה ציפייה. חלל ההכללה, מאויר עם תמונות Innenansichten מול הנוף החיצוני Exklusionsraum. הקיום גלוי ההקבלה של חברות מפולחות מרובדת הוא במקום אחד. הדרישה לאינטגרציה היא מבקשי מקלט התבוללות לא פשוט עשו כי בנוסף ההטמעה המבנית יותר ממדים, כגון המייצג את kongnitiven, התבוללות הזדהות חברתית ולאפשר, ופרמטרים נוספים, המוחלפים בתהליך הסוציאליזציה של ילדים בין סביבות מפולחות מרובדת ולעשות זהות ומציאת משימת diffizilen התמודדות בינונית אשר וארוך באזורי התפקיד חברתיים יותר חששות ושיחות.

העבודות על ידי אנדריאס Bohnenstengel היו בין היתר לראות בצורת ותערוכות צילום: ברוך Würmtal, מקלט ילדות, מינכן Heimat Fremde.

العربية : في 1990s في وقت مبكر نوقشت بشكل مكثف في قضية اللجوء في جمهورية ألمانيا الاتحادية الموحدة فقط. تتويجا والاستنتاج الأولي للنقاش اللجوء تعود الى 1970s، وكان في عام 1993 تغيير في المادة 16 من القانون الأساسي، ما يسمى تسوية اللجوء.

وكانت المناقشة العامة السابقة مكثفة ويرافقه العنف ضد الاجانب. سعى أندرياس Bohnenstengel في ميونيخ على أماكن السياحة وركزت على التمثيل من عالم الأطفال. الأطفال في الأسرة، في مجموعة عرقية، أو يولد الدولة القومية التي لا يمكن أن تختار. ويعرف المجتمع من خلال لوهمان حول التضمين والاستبعاد من أعضائها. في المجتمعات الحديثة، قد أنشأت دلالات إدراج الموجه ضد مخططات ترتيب الطبقية، ويمثل الفرق محايد مبدأ البشري. وسوف ينظر في الصور التي تم إلغاء الفرق الحياد في مركز Exklusionsraum اللاجئين في حين أن مساحة إدراج لطالبي اللجوء تكشف الصور التي لا تفي عادات المشاهدة والمتقدمين وثيقة مشتركة في مجال الاتصالات المتكاملة الترقب. مساحة إدراج، يتضح مع الصور واجهت Innenansichten آراء Exklusionsraum الخارجية. مرئي وجود مواز للمجتمعات مجزأة والطبقية في مكان واحد. متطلبات التكامل هو استيعاب طالبي اللجوء ليس فقط مجرد جعل لأنه بالإضافة إلى استيعاب الهيكلي أبعاد أكثر، مثل تمثل kongnitiven والاجتماعي وتسمح الاستيعاب تحديد الهوية، وغيرها من المعالم، التي تتناوب في عملية التنشئة الاجتماعية للأطفال بين البيئات مجزأة والطبقية وجعل الهوية وايجاد مهمة diffizilen الذين المدى المتوسط والطويل المناطق وظيفة اجتماعية أكثر المخاوف ومكالمات التأقلم.

وكانت أعمال أندرياس Bohnenstengel بين الآخرين هو مبين في شكل معارض للصور: مرحبا Würmtal، اللجوء الطفولة، Fremde Heimat

فارسی : در اوایل 1990s به شدت به موضوع پناهندگی در جمهوری فدرال فقط متحد مورد بحث قرار گرفت. اوج و نتیجه مقدماتی بحث پناهندگی کشش به 1970s، در سال 1993 تغییر در ماده (16) قانون اساسی، به اصطلاح سازش پناهندگی بود.

بحث سابق عمومی شدید و همراه با خشونت بیگانه ستیزی بود. آندریاس Bohnenstengel در مونیخ در مکان های گردشگری در پی و در حضور نمایندگانی از دنیای کودکان متمرکز شده است. کودکان در یک خانواده هستند، در یک گروه قومی یا متولد یک دولت-ملت است که شما نمی توانید انتخاب کنید. جامعه توسط لومان در مورد ورود و خروج از اعضای آن تعریف شده است. در جوامع مدرن، یک معناشناسی گنجاندن ایجاد کرده است که در برابر طرح های سفارش طبقه کارگردانی و تفاوت اصل انسان بی طرف نشان دهنده. این عکس ها دیده می شود که بی طرفی تفاوت در مرکز پناهندگی Exklusionsraum لغو در حالی که فضای گنجاندن برای پناهجویان نشان می دهد تصاویر که مشترک عادات مشاهده و متقاضیان سند در پیش بینی ارتباطات مکمل برآورده نمی کنند. فضای شمول، نشان داده شده با عکس Innenansichten دیدگاه بیرونی Exklusionsraum مواجه شده است. قابل مشاهده وجود موازی جوامع تقسیم و طبقه بندی شده در یک مکان است. شرایط لازم برای یکپارچه سازی جذب پناهجویان نه تنها به سادگی زیرا علاوه بر جذب ساختاری ابعاد بیشتری ساخته شده، مانند است نمایندگی جذب kongnitiven، اجتماعی و جهت شناسایی، پارامترهای دیگر، که جایگزین در روند اجتماعی شدن کودکان بین محیط سگمنتال و طبقه بندی شده و هویت و پیدا کردن یک کار diffizilen که مقابله مدت و بلند مدت مناطق عملکرد اجتماعی بیشتر نگرانی و تماس.

آثار توسط آندریاس Bohnenstengel در میان دیگران بود نشان داده شده در شکل نمایشگاه عکس: خوش آمدید Würmtal، پناهندگی دوران کودکی، Fremde Heimat مونیخ.

„Haus Betram“ in München-Pasing

Innenansichten

• 
  Treppenhaus
• 
  Eingangsbereich
• 
  Wohnraum
• 
  Gemeinschaftsküche

Außenansichten

• 
  Grundstückseingang
• 
  Grundstücksgrenze
• 
  Parkplatz
• 
  Gemeinschaftsunterkunft

Ansichten im Jahr 2019

• 
• 
• 
• 

Asylbewerberheim in Gauting

Innenansichten

• 
  Gemeinschaftsraum
• 
  Gemeinschaftsraum
• 
  Gemeinschaftsküche
• 
  Wohnraum

Außenansichten

• 
  Kinderschaukel
• 
  Grundstücksgrenze
• 
  Spiel
• 
  Aufgehängte Wäsche

Container Lager in München-Berg am Laim

Innenansichten

• 
  Schlafraum für Kinder
• 
  Wohnraum
• 
  Kühlschrank im Wohnraum
• 
  Wand im Wohnraum

Außenansichten

• 
  Unterhaltung mit Mutter
• 
  Umarmung
• 
  Radschlagen
• 
  Spielgruppe

Container Lager in München-Sendling

Innenansichten

• 
  Schlaf- und Wohnraum
• 
  Schlaf- und Wohnraum
• 
  Badezimmer
• 
  Gang

Außenansichten

• 
  Statement der Nachbarschaft
• 
  Blick durch den Zaun
• 
  Baby in den Händen des Vaters
• 
  Blick über das Lager

Text von Andreas Bohnenstengel

Der Sozialarbeiter Felix von Solemacher hatte in der Unterkunft ein Büro

Felix von Solemacher hat die Arbeit von Andreas Bohnenstengel unterstützt, wenn nicht gar ermöglicht

Begleittext zur Ausstellung „Kindheit im Asyl“

Als erstes bekam ich eine Ohrfeige. Ein Mädchen, das mit Freundinnen an der Hauswand der Asylunterkunft gelehnt hatte, trat auf mich zu und klebte mir eine. Es hatte weder eine Vorwarnung gegeben, noch einen Anlass. Ich weiß nicht mehr genau, was ich in dem Moment alles dachte, eines wurde mir im Laufe dieses meines ersten Tages in der Asylunterkunft klar: Kinder reagieren ohne Filter auf ihr Umfeld. Wenn sie nicht ohnehin offensiv mit einer Situation umgehen, so gibt in jedem Fall ihre Mimik und Gestik Auskunft über ihre Befindlichkeit. Ich wurde als Eindringling empfunden, als Repräsentant einer Gesellschaft, die ihnen mit kaum etwas anderem als Verachtung begegnet.

Damals war ich einer von unzähligen Fotografen, die im Jahr 1993, anlässlich der nicht enden wollenden Diskussion um die Grundgesetzänderung zum Asylrecht, versuchten, Fotos zu dem Thema zu machen. Durch dieses Schlüsselerlebnis - die Ohrfeige - wurden die Weichen gestellt für meine weitere Arbeit. Es wurde mir klar, daß ich meine Fotos nur unter einer Voraussetzung machen konnte: es musste mir gelingen, mich in den Alltag der jungen Bewohner zu integrieren. Wochenlang bin ich mitgezogen und ganz unmerklich eingetaucht in die Welt der Kinder – bis ich eines Tages nicht mehr als Fotograf, der von außen kommt, wahrgenommen wurde. Ich wurde Teil verschiedener kleiner Gruppen, es entwickelten sich so etwas wie Partnerschaften, z. B mit einem Jungen, der begann, mir die Fotoausrüstung zu tragen. Die alltägliche Tragik dieser in sich geschlossenen Welt: mein kleiner Assistent war von einem Tag auf den anderen nicht mehr da. Keiner wusste, wo er geblieben war, vermutlich waren er und seine Familie abgeschoben worden.

Die kleinen Freundschaften konnten entstehen, weil meine Vorgehensweise geprägt war von äußerster Zurückhaltung. Ich habe nie eingegriffen in die Gruppenabläufe – nur aufgegriffen, was passierte. Meine Bilder allerdings sind nicht einfach nur beiläufig entstanden, sondern durch sehr gezielte journalistische Herangehensweise. So habe ich die Brennpunkte im Haus am eigenen Leib erfahren: die mangelhafte Ausstattung der Wohneinheiten, 16 Quadratmeter für eine Familie mit sechs Personen, wohnen, essen, schlafen – teilweise in Schichten. Nichts konnte dem Begriff „kindgerecht“ zugeordnet werden. Die elektrischen Leitungen an den Wänden mangelhaft isoliert, die Toiletten in unzumutbarem Zustand, der zwar vorhandene Garten voll gestellt mit Schrott der ehemals dort befindlichen Fabrik, die zur Asylbewerberunterkunft umfunktioniert worden war. Der Zaun zur benachbarten Wohnanlage war mehrfach mit Stacheldraht umgeben, nicht nur unmittelbar, auch noch in Rollen hinter der eigentlichen Abzäunung. Die Assoziation zum Gefängnis drängte sich auf, und die Spannungen, Brutalitäten, Aggressionen standen dem in nichts nach.

Diese Aggressivität der Kinder hat auch in mir einen Prozess in Gang gesetzt, mein Verhalten verändert. An die Grenze des „Sich-Zurücknehmens“ stieß ich,, als die Kinder begannen, meine Kameraausrüstung auseinander zu nehmen, als ein Objektiv – nicht versehentlich – zu Bruch ging. Es wurde kaputt geschlagen, und damit war für mich die Ohrfeige wieder präsent. Wie soll man reagieren auf den unschuldigen Blick aus großen Kinderaugen eines vierjährigen Mädchens? An dieser Stelle setzt der Beginn von Sanktionen ein: ich habe die Kinder ziemlich heftig gekitzelt. Interessant war, dass diese Sanktion übernommen wurde, dass sich die Kinder von da an untereinander gekitzelt statt geschlagen haben.

Das Thema „Asyl“ war über ein Jahr lang beherrschend in Deutschland – aber meine Bilder wollte zunächst keiner haben. Ich hatte sie mehreren namhaften Magazinen gezeigt, die Reaktion war stets gleich ablehnend: sie hätten schon zu viele Geschichten zu diesem Thema angeboten bekommen und kritisierten die ästhetische Qualität. Das Magazin der Süddeutschen Zeitung hatte meine Reportage ebenfalls zuerst abgelehnt, wollte nach ein paar Monaten die Geschichte plötzlich aber ganz unbedingt haben. Sie wurde mit einem Medienpreis für Sozialfotografie ausgezeichnet und seither immer wieder veröffentlicht und ausgestellt.

Andreas Bohnenstengel, München den 7. Mai 2001

Der Sozialarbeiter Felix von Solemacher möchte Asylbewerbern ein weitgehend selbständiges und selbstbewusstes Leben ermöglichen. Er kämpft gegen Geld- und Zeitnot, gegen Vorurteile und gegen Vorschriften der Behörden. Aber er möchte noch mehr erreichen: Mit einfachen Mitteln ein Netz sozialer Verantwortung für den Nächsten zu unterstützen, das den Gästen in unserem Land das Leben verbessern soll. Seite 32, Mehr als ein Minimum an Menschenwürde scheint Solemacher allerdings auch für sich nicht zu verlangen. Zwei Schreibtische, zwei verblasste Teppiche, die durchgesessene Couch...

• 
  Der Name Solemacher konnte von vielen Asylbewerbern nicht ausgesprochen werden. Sie nannten Ihn „Süleyman“ was wiederum auf Deutsch Salomon heißt, wie der große weise König.
• 
  Evangelischer Kirchentag in München 1993. Asylbewerber aus dem Kosovo beim Friedensgottesdienst für Ex-Jugoslavien
• 
  Der Maler Walarij Gurskyi auf dem Evangelischer Kirchentag in München
• 
  Felix von Solemacher und Andreas Bohnenstengel auf dem Evangelischer Kirchentag in München

Walter, 53 Jahre Down Syndrom

siehe: Andreas Bohnenstengel Walter, Down Syndrom

Ausstellungsrezensionen

• Evangelischen Sonntagsblatt für Bayern, Nr. 46 am 16. November 1997, Seite 24
• Münchner Stadtmagazin, Heft 11/1997, Seite 81
• Süddeutsche Zeitung, Nr. 256, 7. November 1997, Münchner Neueste Nachrichten, Seite 44
• In München, Nr. 45/97, Seite 16
• Color Foto 12/1997, Seite 172

Siehe auch

• Andreas Bohnenstengel

Einzelnachweise

Afrikaans: Andreas Bohnenstengel (* 1970), Duitse foto kunstenaars.

Azərbaycanca: Andreas Bohnenstengel (* 1970), Alman fotoşəkil sənətçiləri.

Bahasa Indonesia: Andreas Bohnenstengel (* 1970), seniman foto Jerman.

Català: Andreas Bohnenstengel (* 1970), artistes alemanys de fotos.

Čeština: Andreas Bohnenstengel (* 1970), Němečtí foto umělci.

Deutsch: Andreas Bohnenstengel (* 1970), deutscher Fotokünstler

English: Andreas Bohnenstengel (* 1970), German photoartist.

Español: Andreas Bohnenstengel (* 1970), artistas alemanes de fotos.

Euskara: Andreas Bohnenstengel (* 1970), Alemaniako argazki artista.

Français : Andreas Bohnenstengel (* 1970), Photoartist allemand.

Gaeilge: Andreas Bohnenstengel (* 1970), ealaíontóirí grianghraf Gearmáinis.

Íslenska: Andreas Bohnenstengel (* 1970), Þýska photo listamenn.

Italiano: Andreas Bohnenstengel (* 1970), PhotoArtist tedesco.

Magyar: Andreas Bohnenstengel (* 1970), Német fotóművész.

Nederlands: Andreas Bohnenstengel (* 1970), German foto kunstenaars.

Polski: Andreas Bohnenstengel (* 1970), Niemieccy artyści zdjęcia.

Português: Andreas Bohnenstengel (* 1970), artistas Photo German.

Suomi: Andreas Bohnenstengel (* 1970), Saksalainen valokuva taiteilijat.

Svenska: Andreas Bohnenstengel (* 1970), Tyska foto artister.

Türkçe: Andreas Bohnenstengel (* 1970), Alman fotoğraf sanatçıları.

Русский: Andreas Bohnenstengel (* 1970), Немецкие фотохудожники.

Српски / srpski: Andreas Bohnenstengel (* 1970), Njemački fotografija umjetnika.

日本語： Andreas Bohnenstengel (* 1970),ドイツの写真アーティスト

עברית : Andreas Bohnenstengel (* 1970), אמני צילום גרמנים

العربية : Andreas Bohnenstengel (* 1970), الفنانين الصورة الألماني

فارسی : Andreas Bohnenstengel (* 1970), هنرمندان عکس آلمانی